September 2013

Op 6 september ben ik vertrokken naar Gambia. Gemeente Oost Gelre ondersteunt ons project doordat zij 8 watertappunten aanlegt in de kernen. Joine The Pipe legt deze tappunten aan en doneert 10% van de aanlegkosten aan een waterproject in Afrika. Ik heb een brief geschreven aan het College van Burgemeester en Wethouders van Gemeente Oost Gelre met de vraag of wij dat waterproject in Afrika mogen zijn en zij stemden in!! We hebben nu het geld voor de Blue Pump bij elkaar. We stonden al op de wachtlijst bij Stichting Fairwater in Amsterdam. Zij zamelen geld in bij bedrijven(o.a. Sanex) en wanneer er genoeg geld is dan is krijgt een stichting die op de wachtlijst staat een Blue Pump. Wij hebben nu onze eigen financier, Joine The Pipe, dus hoeven wij niet meer te wachten. Ik heb contact gelegd met Stichting Fairwater. Wij krijgen onze pomp alleen er zijn er nog maar een paar op voorraad in Gambia. Binnenkort worden er weer pompen verscheept maar dan kan het nog wel even duren voordat wij er één krijgen. Dus op naar Gambia en praten met de installateur SWE-GAM om ervoor te zorgen dat één van de Blue Pumps die op voorraad is, op korte termijn op onze waterput geïnstalleerd wordt. Rond 09.00 stapte ik gisteren op de trein naar Schiphol. Ik had het geluk dat in Arnhem op kon stappen want door een grote brand in Zevenaar lag het spoor tussen Doetinchem en Arnhem er uit. U wordt met bussen vervoerd klonk het op de autoradio toe ik naar Arnhem werd gebracht. In een volle bus met een koffer en een rugzak dat was echt niet fijn geweest. De treinreis verliep zonder problemen en om 10.30 uur was ik op Schiphol. Als de trein loopt zoals het moet dan is het lekker relaxt reizen.

​Ik was nog te vroeg om mijn koffer af te geven, inchecken had ik al online gedaan. Dus even een broodje en mijn laptop aangezet. Vanaf 12.00 kon mijn koffer kwijt bij de bagage-drop. Om 14.00 boarden en om 15.15 uur hing ik in de lucht op weg naar de eerste stop, vliegveld Sol op de Kaap Verdische eilanden. Het is circa 6 uur vliegen. Op Sol worden vakantiegangers in en uitgeladen, er wordt getankt en de crew wordt ververst. Daarna wordt er doorgevlogen naar Banjul. De reis duurt dan nog circa 1,5 uur. De vlucht verliep voor mijn gevoel redelijk vlot. Dit keer werden er twee films vertoont die ik nog niet gezien had, althans tijdens een vlucht. De eerste was Skyfall van James Bond. Ik had deze in Doetinchem in de bioscoop al gezien maar James Bond blijft altijd leuk. Daarna werd de film Hitchcock vertoond. In eerste instantie dacht ik dat het een saaie film zou worden. Toch maar gekeken en het was een boeiende film. Het is zijn persoonlijke/privé verhaal rond het maken van zijn topfilm Psycho. Na afloop van de film zei de piloot: de daling is ingezet, over 30 minuten landen we op het vliegveld van Sol. Dat was dan weer snel gegaan, vliegtijd 6,15 minuten. Bij de start denk je altijd van hoe kom ik die tijd door (ik hou niet van lezen) maar na twee goede films en af en toe een keer de ogen dicht sta je toch al snel weer aan de grond.

​De stop duurde ca 45 minuten, passagierswissel, nieuwe bemanning en tanken. De vlucht zou nog 1,15 minuten duren. Exact 21.30 uur (23.30 NL tijd) stonden we aan de grond op het vliegveld van Banjul. Het was 23 graden en droog. Je kon zien dat het veel geregend had, het is nu tegen het einde van de regenperiode. Yusupha stond mij op te wachten onder aan de vliegtuigtrap. Voor het eerst was er een overdekte vliegtuigtrap! Een klein stukje lopen over de landingsbaan naar de bussen en toen naar de aankomsthal. De controle bij de douane verliep vlot. De douane wilde alleen nog even weten waar ik precies verbleef. Ik verblijf niet meer in een hotel maar zit in een Local Compound bij de familie Senghore in Kololi. Ik had alleen maar Kololi ingevuld op het inreisformulier, na een korte toelichting mocht ik doorlopen en werd mij een prettig verblijf gewenst. Yusupha hielp mij met de koffers. Yaya stond mij, samen met Wuday, al op te wachten met zijn taxi. Op naar het appartement in Senghore Kunda!!! Eerst nog even een stop maken in de Senegambia Area om geld te wisselen en wat boodschappen te doen. De koers is nog steeds erg gunstig, 45 dalasi voor 1 euro. Vorige keer kreeg ik 48/49 dalasi maar dit keer zal ik ook wel meer dan 45 krijgen. Ik heb gewisseld bij het eerste de beste wisselkantoor, wanneer ik naar mijn vaste wisselkantoor ga dan kreeg ik een nog betere koers. Alle supermarktjes zaten al dicht vanwege low season. Eentje was er nog open, het winkeltje van Mr. Egg. Een winkel was het niet echt te noemen. Het was een smalle, diepe ruimte met één grote, lange stelling. Hier en daar lag er wat op het schap. Mr. Egg had nog wel water, cola en sap op voorraad en meer had ik ook niet nodig voor de eerste avond. Wuday had diner voor mij gekookt: pittig gekruide kippenbout met pasta, komkommer op zuur, tomatoes and potatoes. Het was erg lekker en ik had er ook wel in. Tijdens de vlucht vind ik het niet fijn om veel te eten ik eet hooguit een paar boterhammen en bestel een flesje water. Maar als ik er dan eenmaal ben begint mijn maag wel te knorren. Mijn maag had geen klagen, gelijk al verwend worden met een traditioneel gambiaans kipgerecht.

​Zaterdag wordt een relaxt dagje. Rustig het koffer uitpakken, wat mensen bellen voor een afspraak en s 'avonds uit eten bij Yasminas, het restaurant van mijn duitse vriend Norbert. Zondag ben ik uitgenodigd om te gaan lunchen bij Wuday thuis. Haar vader had gehoord dat ik vorige week jarig was geweest en wilde nog een kleine birthday-party organiseren met een lunch.

​Maandag ga ik voor het eerst met Yusupha naar het Huis van Marabout in Busura. De weg is redelijk goed begaanbaar alhoewel de nieuwe weg nog niet klaar is. Het regent nu erg veel hier en dat is aan de wegen goed te zien (op dit moment, 07-09-2013, 10.30 uur valt de regen met bakken uit de lucht). Yaya of Mohammed rijdt ons met een grote 4-wheel naar de compound. No problem zegt Yaya, i have a strong car which will get us anywhere. Dinsdag volgt het eerste van een aantal bezoeken aan SWE-GAM, de installateur van de Blue Pump. Er zijn nog maar een paar pompen dus eentje ervan moet naar ons toe. Ik heb goede hoop dat we er één krijgen want veel praten, vaak praten en zelf hier zijn is een voorwaarde voor succes. En als het nu niet lukt dan moeten we wachten op de container uit Nederland met een nieuwe lading pompen en dat kan lang duren. Dus vaak naar SWE-GAM gaan deze twee weken!!! Yusupha gaat deze dagen ook op zoek naar goed tuingereedschap en pootgoed. Tijdens de Warmse Kermis in Etten op 25 augustus jl. hebben wij een mooie bijdrage gekregen die wij hieraan willen besteden. Voordat ik weer terugga (20 sept) wil ik wat mooie foto's maken van onze mensen in de compound die aan het werk zijn in de tuin met degelijk gereedschap dankzij de Warmse Kermis. Ons tuinproject loopt fantastisch met sponsoren voor de aanleg van de tuin, het graven van de put, het plaatsen van de pomp en de aanschaf van gereedschap en pootgoed. De marabouts en hun mensen zijn erg enthousiast. Daarnaast worden wij ook gesteund door mijn vriend Ebrima Colley. Hij heeft development studies gestudeerd aan de universiteit van Gambia in Brikama. Hij houdt zich bezig met projecten om ontbossing tegen te gaan. Hij adviseert ons met het inrichten van de tuin. Één van zijn adviezen: niet alleen groenten verbouwen maar ook Cashew-noten, citroenen, sinaasappels, mango's. Op deze manier is het aanbod van de tuin gevarieerd en het overschot is gemakkelijk op de markt te verkopen omdat deze opbrengst gewild is.

​Voorlopig genoeg op het programma. Naast het werk voor de stichting ga ik ook inkopen doen voor de nieuwe collectie van Kumpara Art & Design. Een aantal mensen heeft mij gevraagd of ik iets mee wilde brengen. Daarnaast heb ik ook leuke ideeën voor dit najaar en de winter. Hou de website www.kumpara-artdesign.com in de gaten, voor einde september staat de nieuwe collectie online. Waarschijnlijk zal er

Toen ik vrijdag in mijn appartement aankwam moest de koelkast nog worden geïnstalleerd. Alagie had dit binnen een mum van tijd geregeld, hij is altijd erg behulpzaam. Ik was eerst even naar de Senegambia Strip gereden om wat boodschappen te halen. Ik wilde de cola en het water in de koelkast leggen. Toen ik de koelkastdeur opendeed werd ik begroet door een aantal vriendelijke vriendjes die druk heen en weer aan het rennen waren in de koelkast. De koelkast was al een poosje niet meer gebruikt en ik maakte nu inbreuk op hun territorium. Alles goed ingepakt in plastic zakken en de flessen zijn niet interessant voor mijn vriendjes. Duidelijke afspraken gemaakt met hun over welke plaats van hun is en wat van mij is. Ze hebben beloofd om in de koelkast te blijven. De volgende morgen kwam Wuday op bezoek. Ik liet haar mij koelkastvriendjes zien en zij zei: Dont worry those are just cockroaches, there are many during rainy season. Dat vermoeden had ik al. Gedurende het regenseizoen zijn er wel meer vriendjes zoals muggen. Hier ben ik minder blij mee. S 'nachts wordt ik bijna lek geprikt ondanks het feit dat ik mij helemaal inspuit met muggenspray. Ook ben ik nu erg precies met mijn malariatabletten. Veel van mijn kennissen hebben malaria. Wat dat betreft is het pact wat ik gesloten heb met mijn koelkastvriendjes beter dan dat met de muggen. De musquito's houden zich niet echt aan de afspraak.

Zondag had ik nog een kleine birthday-party. De vader van Wuday had gehoord dat ik jarig was geweest en nodigde mij uit voor de lunch. Wuday kookte de lunch en ik bleef erbij zitten omdat ik het straks thuis ook wil koken. Het was iets met red palmoil, catfisch, hot pepper, union, okra en rijst. Een lekkere lunch! Deze week even het recept opschrijven en dan thuis uitproberen. Tijdens de lunch kreeg de familie het bericht dat bij hun dochter in Bundung een baby geboren was. De derde baby-boy. Ze had liever een baby-girl gehad maar God decided to give her a baby-boy. Volgende week zondag is de namegiving en ik ben ook uitgenodigd!! Het is een speciale gebeurtenis waar ik al veel over gehoord heb maar ik ben er nog bij geweest. Dit keer wel!! Precies een week na de geboorte vindt de namegiving plaats. Het is en religieus ceremonieel waarbij de baby zijn/haar naam krijgt. De vader verzint de naam en de moeder hoort pas op de namegiving wat de naam wordt. Het is een groot feest waarbij de newborn baby aan Allah wordt aangeboden. Soms door het kind omhoog te gooien door de imam naar Allah toe. Af en toe gebeurt het iets te wild maar de oudere vrouwen grijpen dan in en zorgen voor de baby. Ben erg benieuwd hoe deze ceremonie verloopt.

Maandag zou ik met Yusupha en Yaya naar het project gaan maar er was hevige regenval voorspeld. De vader van Wuday werkt op het vliegveld als meteoroloog en adviseerde mij de trip uit te stellen tot dinsdag. Maandag was het inderdaad slecht. Van tijd tot tijd viel de regen met bakken uit de lucht en het waaide hard. Dus maar wat geschoven in het programma. Maandag ben ik met de local taxi naar SWE GAM in Kanifing Serekunda geweest. SWE GAM is de installateur van de Blue Pump. Mr. Ebrima Cole, de manager, was niet aanwezig. Ik heb uitgebreid gesproken met de technici die in december met ons mee geweest zijn naar het project om te kijken naar de plaats voor de pomp. Meteen een afspraak gemaakt met Mr. Cole voor woensdag om 11.00 uur.

Dinsdag naar Busura. Het weer was prachtig, stralend blauwe lucht en behoorlijk warm. Om 10.00 uur kwamen Yaya en Mohammed mij ophalen met hun strong car, een 4wheel Landrover. De wegen zijn slecht vanwege de hevige regenval. Vanaf Brikama naar de grens met Senegal zijn ze volop bezig met het verharden van de weg, de grondlagen liggen er al maar nog geen asfalt. De weg is door het bewerken wel een stuk beter geworden. De weg door Brikama is echt slecht. Deze weg wordt ook aangepakt maar dan moeten de meeste shops langs deze weg verdwijnen omdat de weg verbreed en opgehoogd wordt. Overal staan rode kruizen op de huizen geschilderd, dwz deze moeten verdwijnen. De meeste mensen hebben nog niet zo'n haast om weg te gaan vandaar dat de weg door Brikama nog steeds erg slecht is. Vanaf Brikama naar het project wordt het al beter. Ook hier hebben huizen plaats moeten maken voor de nieuwe weg. De muur van ons project is verdwenen en het viel mij op dat de kamer van de Marabout ook een stuk kleiner was. Zijn huis stond in de weg. De zijgevel is weg gesloopt, het huis wat kleiner gemaakt en de gevel is weer opgebouwd. De muur wordt ook weer opgebouwd.

Rond 11.30 uur kwamen we in Busura aan. Eerst natuurlijk een bezoek aan de Alkalo om gedag te zeggen en een zak rijst te geven. De Alkalo was aan het werk in Brikama maar zijn vrouw was thuis. Yusupha en ik zaten al even te wachten toen er een oudere dame naar ons toe kwam. De vrouw van de Alkalo was net bevallen van een baby-boy en de voedvrouw kwam het ons vertellen. Ik zei tegen Yusupha, laten we maar gaan, ik wilde ook niets verstoren. Maar gelijk daarna kwam de vrouw van de Alkalo al naar ons toe om ons welkom te heten. De vroedvrouw gaf de baby-boy even aan mij. Het was een piepkleine baby-boy met een grote bos kroeshaartjes op zijn hoofd.

We zijn maar even gebleven en hebben het gastenboek getekend. Ik zag onze vorige handtekening ook nog staan. Op de laatste regel stond een wel heel bijzondere naam: die van de President van Gambia. Hij houdt elke jaar een toer door het land en dit keer had hij ook Busura aangedaan op 25 juni jl. Ik schreef mijn naam onder zijn naam, was wel grappig. Bij de Marabout hebben we gesproken over de aanleg van de Blue Pump en over de aanschaf van tuingereedschap en zaden/pootgoed. De Marabout gaat dit overleggen met de vrouwen in het dorp omdat zij weten wat nodig voor het werk in de groentetuin. Hij geeft de lijst door aan Yusupha en wanneer ze op tijd zijn ga ik dit samen met Yusupha aanschaffen. Lukt dit niet voor mijn vertrek dan regelt Yusupha het eea zelf. Nog even rondgelopen in de groentetuin. Hier en daar staan al wat plantjes zoals tomaten en peppers maar het is nog niet echt geordend. De tuin moet nog opgeruimd worden. Er liggen hopen met zand en puin dat uit de put gekomen is. Dit moet nu opgeruimd worden want wanneer het rainy season afgelopen is dan droogt het in en is het haast niet meer te verplaatsen omdat het dan keihard is. Toen ik de compound binnenkwam viel het mij op dat het erg modderig was op de binnenplaats. De nieuwe weg ligt stuk hoger en is al behoorlijk aangereden en het regenwater loopt zo de compound binnen. De binnenplaats is van zand dus dit wordt één modderpoel. Ik heb ze gevraagd om het puin en zand dat uit de komt, te storten op de binnenplaats en aan te stampen. De binnenplaats wordt enigszins verhard en zal niet zo gauw weer modderig worden. Het materiaal ligt er toch en moet uit de tuin weg: free material!!! De Marabout vond het een goed idee en binnenkort wordt de binnenplaats verhard.

​Woensdag om 11.00 uur weer naar SWE GAM in Kanifing. Eerst even naar de Senegambia Strip om geld te wisselen en scratchcards te kopen met beltegoed voor mijn Qcell en Africell line voor de datacard van mijn laptop. De scratchcards van Qcell zijn goed, wanneer je het laagje er af krast dan zijn de cijfers goed zichtbaar. Die van Africell zijn echt slecht. Voorzichtig krast ik de laag er af maar tegelijkertijd ook een deel van de cijfers. Weer onbruikbaar dus jammer van de 100 dalasi, ik kan nog wel bellen via mijn Qcell line. Ik vertelde dit tegen de local taxi driver die mij naar SWE GAM bracht en hij zei dat ik bij een local shop langs de weg naar Nopal moest vragen. Je geeft hen het bedrag dat je wil opwaarderen en het nummer en zij waarderen dan jouw line op en je ontvangt een sms met het nieuwe saldo. Dit kan voor elke line en er zijn talloze local shops met Nopal. Ideaal!! Geen gedoe meer met scratchcards, weer wat geleerd vandaag. Het gesprek met Mr.Cole was goed. Hij dacht dat hij nog één pomp had. De nieuwe pompen komen over drie of vier weken weer binnen. Het kan zijn dat er nog werkelijk een pomp is maar het kan ook zijn dat men geen nee wil zeggen wat hier vaker gebeurd. Hij wist nog van ons gesprek in december en dat hij toen een offerte gemaakt had. Er zijn nog wel wat bezoekjes nodig aan SWE GAM maar ik ben hier nog even. Het is belangrijk bij de verdeling van de pompen dat men de stichting goed kent en persoonlijk contact wordt erg op prijs gesteld. Dat werkt allemaal in ons voordeel.

Het weer blijft nu wat vaster. Minder regen en minder hevig. Dus goed weer om binnenkort naar de markten in Brikama, Serekunda en Banjul te gaan om inkopen te doen voor de nieuwe collectie van Kumpara Art & Design. Dit weekend was het te slecht op de markt. Ik sprak zondag met iemand die op zaterdag naar de markt in Serekunda was geweest. Zij had op sommige plaatsen tot aan de knieën in het water gelopen. Wanneer het even droog is dan is het water ook zo weer weg, dus waarschijnlijk donderdag en vrijdag op handelsmissie.

Donderdag had ik een gesprek met mijn gambian brother Yaya. Ik ken Yaya al sinds mijn eerste bezoek in 2006. Yaya was toen onze taxidriver. Sindsdien zijn wij bevriend gebleven. Yaya heeft mij ook geholpen met de inrichting van de London Corner School in Serekunda in 2010. Ik heb toen voor Stichting PRO8 (samenwerkende basisscholen) in Doetinchem de gesprekken gevoerd met de PTA (Parents Teachers Association) van de school om hun wensen te inventariseren. Yaya heeft mij ondersteund met de uitvoering van die wensen. Zijn jongste zoon is naar mij vernoemd, althans my gambian name: Omar.

Yaya heeft sinds vorig jaar via een mooie actie van een aantal dames uit Nederland een eigen 4wheel Toyota-bus gekregen. Voorheen was hij afhankelijk van de tips die hij kreeg na afloop van een rit. Hij leende een taxi van een kennis en moest daarom de volledige huur afstaan. Nu hij een eigen taxi heeft is hij eigen baas en heeft hij zijn own business. De dames zijn ook bij Yaya thuis geweest in Brufut en zagen dat er in die buurt geen enkele school was. Ze hebben daarom het idee opgevat om een stichting op te richten voor de bouw van de school en de financiële ondersteuning van het onderwijs. Via Yaya hebben ze mij benaderd voor advies en ondersteuning. Na een aantal telefoontjes heb ik de plannen via de email gekregen met het verzoek om het eea met Yaya door te spreken. Donderdag was het eerste gesprek. Yaya kwam samen met zijn neef Amadou Bah (Amboy). Amboy zit de bouw en constructiewerk. Hij kon meer vertellen over de technische kant van het project. We hebben samen de begroting bekeken en besproken wat de mogelijkheden zijn voor nu en de voor de toekomst. Het was een goed gesprek en de ideeën zijn volop aanwezig. Ik heb met Yaya afgesproken om een soort van plan te maken waarin alles komt te staan: wensen, begroting, doel, welke mensen er meewerken, wat men wil bereiken gefaseerd in de tijd. Na afloop van het gesprek een nieuwe afspraak gemaakt om te kijken ter plekke in Brufut. Maandag zal dat bezoek plaatsvinden om te praten met de smid, timmerman, aannemer en andere mensen die het project willen dragen. Het is nog maar het prille begin maar de start is een feit.

Vrijdag maar even een rustige dag gehouden. Ik zou op bezoek gaan bij kennissen in Busumbala maar dat werd op het laatste moment afgeblazen. Dus lekker even niets, alleen maar de email en facebook.

Zaterdag op business trip naar de market in Serekunda om spullen in te kopen voor Kumpara Art & Design. Wuday helpt mij met de inkoop. Ongeveer een week voordat ik vertrok heb ik haar een email gestuurd met de inkopen die ik wil doen. Zij gaat dan de markt op om afspraken te maken. Als ik er dan ben liggen de prijzen al vast op een redelijk niveau. Normaal gesproken wanneer ik alleen kom betaal ik natuurlijk altijd te veel. Er moest nog wel onderhandeld worden. Wuday zei tegen mij: I do the talking and you keept your mouth shut. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan voor mij. Ik vind het handelen zelf ook leuk maar volgens Wuday hap ik toch nog te snel toe. We hebben leuke handel in kunnen kopen en woensdag gaan we nog een keer terug. Een aantal artikelen laat ik speciaal voor Kumpara Art & Design maken door de tailor in Serekunda. Woensdag liggen die spullen klaar. Ook wil ik nog wat extra inkopen. Het najaar komt er aan en dan naderen ook de feestdagen al snel. Er is dan veel vraag naar leuke cadeau-artikelen en accessoires. Zaterdagavond de balans van de inkoop opgemaakt en foto's van de inkoop alvast op Facebook gezet. In de week van 23 september komt de nieuwe collectie ook op de website te staan: www.kumpara-artdesign.com. De wensenlijst nog eens nagelopen en woensdag gaan we dus de laatste inkopen doen.

Zondag was ik uitgenodigd voor de name-giving van de baby-boy van het zusje van Wuday. Zoals ik al in een eerder verslag beschreven heb, is dit een uitgebreide ceremonie. Dit keer was het een sobere gebeurtenis omdat er een sterfgeval was afgelopen week in de familie. De plechtigheid zou om 14.00 uur beginnen en om 13.00 uur moest ik klaar staan. Rond 12.30 uur viel de regen met bakken uit de lucht dus kreeg ik een sms dat ik later opgehaald zou worden. Rond 14.30 uur was het droog dus op naar Bundung waar de ceremonie plaatsvond. Toen we aankwamen zaten de mannen buiten en de dames zaten in een klein kamertje naar de TV te kijken. Ik mocht plaatsnemen in het kamertje en keek mee naar het programma op TV. Het was een populaire Nigeriaanse serie en iedereen wist waar het overging en praatte er ook over. Helaas waren de gesprekken in Mandinka dus ik kon dat niet volgen. De film was echter wel Engelse gesproken. Het was de Nigeriaanse versie van 'Goede tijden, slechte tijden'. Deze Nigeriaanse films zijn mateloos populair in Afrika. Hollywood is het centrum voor de westerse filmwereld, India is het middelpunt voor de oosterse film (Bollywood) en Nigeria is dat voor Afrika (Nollywood). Tijdens de film kregen we een lunch aangeboden, White Benachin. Was lekker maar ik heb toch een voorkeur voor Red Benachin omdat deze pittiger is. De film trok mij niet zo dus na de lunch ben ik naar buiten gelopen en heb leuke gesprekken gevoerd met de vader van de baby en met een medewerker van de PHB-bank. Hij had ook met collega's al eens wat gedaan voor de mental people in zijn hometown (adressen uitgewisseld, je weet maar nooit). Onder het genot van een paar glaasjes Attaya werd het een leuke middag. Met de name-giving krijgt de baby zijn naam tijdens een speciale ceremonie. Helaas had dat in de ochtend al plaatsgevonden vanwege de familieomstandigheden. Was jammer want ik had juist de ceremonie graag een keer mee willen maken. De familie wilde het officiële gedeelte klein houden omdat zij nog in de rouw waren, natuurlijk heel begrijpelijk. De baby had tijdens de ceremonie de naam Aliouf gekregen, vernoemd naar een vriend van de vader.

Maandagmorgen werd ik om 10.00 uur opgehaald door Yaya om in zijn woonplaats Brufut te gaan kijken naar mogelijke locaties voor de school. Tevens zou ik een aantal mensen ontmoeten die betrokken zijn bij de ontwikkeling van de school. Toen we Brufut binnenreden troffen we als eerste de smid die de frames van de schoolbanken gaat maken, Mr. Sonko. Tenminste als hij de goedkoopste is. Even wat foto's gemaakt bij zijn werkplaats en op naar de eerste locatie. De locaties moeten centraal in de wijk liggen omdat de kinderen geen geld hebben voor vervoer. We hebben twee locaties bekeken en beide waren ze geschikt. De eerste locatie was ca 27 x 30 meter, maar deze locatie was echter erg prijzig. De tweede locatie had ongeveer dezelfde afmeting maar de prijs was nog niet bekend omdat het eigendom was van vier familieleden. Het is op dit moment ook nog niet zo belangrijk omdat het maar prille verkenningen zijn. Daarna overleg in Yaya's huis. De timmerman, de aannemer en een aantal broers van Yaya waren aanwezig. Ook Amboy zat er weer bij. Leuke gesprekken gehad en ook goede ideeën uitgewisseld .Ik heb een schets van de plannen ontvangen, samen met een foto het docententeam en een begeleidende brief. Nu is het zaak om een plan te schrijven en voor de Nederlandse kennissen van Yaya om fondsen te werven. Aan het eind van de vergadering zei Yaya's broer: you are part of our family now. Ze hadden gehoord van mijn gambian name en vanaf nu mag ik ook hun familienaam dagen: Manneh, Omar Manneh.

Dinsdag ga ik nog weer een keer op bezoek bij SWE-GAM, de leverancier van onze Blue Pump. Ze hadden even tijd nodig om uit te zoeken of er nog één op voorraad was. Ik hoop dat ik positief bericht krijg want dan is onze groentetuin echt helemaal af. De droge periode zit er weer aan te komen en het zou fijn zijn dat de pomp er dan is. Woensdag naar de tailor in Serekunda en nog wat handel inkopen. Donderdagmorgen ben ik uitgenodigd in de Born Again Church in Kanifing. Het is een kleine christelijke kerkgemeenschap die graag wil groeien. Zij hadden gehoord van mijn charity-activiteiten in Gambia en wilden graag met mij daarover praten. Ik ben nogal nieuwsgierig aangelegd dus heb ik de uitnodiging aangenomen.

​Langzaam loopt het al weer naar het einde van deze reis. Vrijdag nog een dagje om te relaxen, in te pakken en afscheid te nemen van iedereen. Om 23.00 uur gambian time vertrekt mijn vliegtuig dus moet ik om 20.30 uur op het vliegveld zijn. Zaterdagmorgen rond 08.00 uur nl-tijd land ik op Schiphol en zet ik weer voet op Nederlandse bodem. Het schijnt nu te regenen en het is rond de 14 graden in Nederland. Regen heb ik hier ook gehad maar in plaats van veertien heb ik veertig graden gehad. Maar dat zal ook snel weer wennen!!