November 2018

November is meestal Gambia-reistijd voor mij. De regentijd zit er dan op. De voorlaatste reis is net voor aanvang van de regentijd geweest (mei 2018) dus er is weer veel te doen. In mei is de officiële erkenning van de health post in Seyoni na lang onderhandelen dan eindelijk een feit geworden. We hadden toen een verpleegkundige maar zij is in augustus verhuisd naar Serekunda en dat is haast niet te bereizen naar Seyoni. Met de jeep is het ongeveer 45 minuten, laat staan met de bushtaxi - deze doet er veel en veel langer over. Dus deze reis op zoek naar een nieuwe verpleegkundige. Ook wil ik aan de slag met de nieuwbouw voor onze bewoners van het mental home in Busura. Dit zal een behoorlijk bedrag gaan kosten. Ik wil in deze twee weken een plan gaan maken samen met Stichting Bouwen Gambia. Deze stichting, onder leiding van twee Nederlandse ingenieurs, voert met een ploeg Gambiaanse bouwvakkers in opdracht bouwprojecten uit. We hebben het geld (nog lang) niet bij elkaar. Ik wil nu duidelijk hebben wat er gebouwd moet worden en wat dat gaat kosten. Met dit in de hand kan ik fondsen gaan werven voor de nieuwbouw en sparen totdat we het geld bij elkaar hebben. Onze bewoners liggen aan de ketting, in slechte lemen hutten. Dit moet veranderen! Daarnaast ga ik op pad voor www.kumpara-artdesign.com. Afgelopen jaar redelijk tot goed verkocht en er staan volgend jaar weer een aantal evenementen op de kalender. Dus de voorraad moet op peil zijn (ik heb een list-of-things-to-buy) opgesteld. Misschien scoor ik nog wel wat leuke nieuwe items.

Eind september begonnen de reisplannen weer te borrelen. Natuurlijk op zoek gegaan bij TUI naar een goede aanbieding en deze was al snel gevonden. Het is een gok wanneer je moet toeslaan in de ticket-challenge. Dit keer had ik qua prijs echt niet lager kunnen gaan dus tevreden met mijn boeking. Meteen even mijn appartement in Kololi reserveren bij Senghore Kunda. Deze bleek helaas al volgeboekt te zijn (goed teken: veel toeristen in Gambia - meer inkomsten voor de inwoners!). Ik moest echter wel op zoek naar wat anders. Ik had al eens eerder via AirBnb wat geboekt (2016) en dat beviel prima, alleen dit was in Brusubi. Het appartement was goed maar het was te ver weg van Senegambia. Dit keer kreeg ik een aanbieding voor een appartement in Kotu. Het is niet op loopafstand van Senegambia, circa 5 autominuutjes. Het leek een mooi en ruim appartement en de prijs was goed. Mijn Gambian bro en taxidriver Karafa woont dicht in de buurt dus met de autominuutjes zal het wel goedkomen.

Zondagavond nog even lekker gedanst bij Dansstudio Vida in Zevenaar. Maandagavond nog even kort naar de wijncursus in Apeldoorn geweest (ik mis de 4e les ook al omdat ik dan in Gambia zit). De koffers al op tijd gepakt. Naast mijn eigen spullen had ik nog het restant van de verbandmiddelen van de GGD, mooie gebreide babymutsjes en -dekentjes, én een deel van voetbalkleding uit Grolle meegenomen. Ik heb nog veel meer voetbalkleding uit Grolle maar dat was te veel om mee te nemen in het koffer, dit gaat later dit jaar met de container mee. Maandag na de wijncursus nog heel even geslapen want ik had voor het eerst sinds lange tijd weer een vroege ochtendvlucht: dinsdag om 07.00 uur. Om 03.30 uur in de auto en rond 05.00 uur was ik op Schiphol. Gelukkig had ik vervoer per auto en gelukkig is de auto heel gebleven. De auto is na Schiphol via Breda woensdag weer teruggekomen in Oosseld. Woensdagavond gaf de display van de auto "stop, niet verder rijden" aan. Donderdagmorgen aan de garage bleek dat er iets niet goed was met de regeling van de koelvloeistof, een onderdeel moest vervangen worden. Doorrijden had onherroepelijk het einde van de motor betekend. Een hele heisa nu ik niet thuis ben maar geluk bij een ongeluk: het is niet gebeurt op de route Oosseld-Schiphol-Breda-Oosseld.

Rond 06.45 uur startte de boarding voor de vlucht van 07.00 uur. Na een vertraging van circa 40 minuten hing ik in de lucht on ma way to The Smiling Coast of Africa. Dit keer een stop in Dakar, Senegal. Sinds vorig jaar hebben ze daar een nieuw vliegveld en stopt TUI daar nu ook. Dit vliegveld zou 7 jaar geleden al opgeleverd worden maar het is dus iets later geworden. Dit is overigens geen typisch Afrikaans probleem, zie de Noord-Zuidlijn in Amsterdam. Volgens de piloot zijn ze nu bezig met het aanleggen van een spoorlijn naar de hoofdstad, planning realisatie dit jaar maar daadwerkelijke oplevering waarschijnlijk 2023 volgens de piloot (die wel van grappige verhaaltjes hield tijdens de vlucht). Ik zat lekker ruim in het vliegtuig want de middenstoel bleef onbezet. Aan het gangpad een man die met een groep vogels ging spotten. Leuke gesprekken gehad en de vliegtijd vloog letterlijk en figuurlijk voorbij. Ik was vorige week door een collega getipt over een nek-kussen. Ik vind die bolle kussens in mijn nek maar niets. Dit kussen was ergonomisch gevormd en had ook een cooling effect. De kin had ondersteuning zodat het hoofd in de slaap niet ineens naar voren kon gaan met als gevolg een knauw in de nek. Ook naar links en rechts draaien lukte niet omdat dat gestabiliseerd was. Heb bij tijd en wijle lekker geslapen, in ieder geval meer dan de vorige keren en kwam redelijk vers uit het vliegtuig. De stop op Dakar verliep soepel en het laatste vlieggedeelte duurde maar 25 minuten. Kort na het opstijgen werd de daling alweer ingezet. Ongeveer een uur voor schema stond ik on Gambian ground. De driver was er nog niet, heb de dame van het appartement gebeld en zij zei dat hij onderweg was. En enkele minuten later kwam Sulayman al aanrijden.

Het appartement in Kotu bleek net zo mooi te zijn als AirBnb beloofde in de lovende beschrijving op internet. Ik heb een slaapkamer die ook makkelijk als danszaal gebruikt kan worden, zo groot. Er is een walk-inn closet en een grote badkamer met aparte douche, ligbad en eigen toilet. Ik heb een klein balkon, dus buiten zitten kan ook. Beneden een grote keuken met gasfornuis. Ik heb deze meteen al gebruikt om de eerste dag een bolognese pasta te maken. Ik had geen zin meer om naar Senegambia te gaan. Gelijk na aankomst heb ik boodschappen gedaan bij Marouns Supermarket, zij hebben alle fresh ingredients voor de bolognese. De fresh bolognese was lekker! En natuurlijk een borreltje erbij. Rustig de tijd genomen om alles uit te pakken en in te richten voor de komende twee weken. Het appartement beschikt over WIFI, dat is een luxe. De WIFI werkt perfect mits er stroom is. Als er geen stroom is dan kan ik overschakelen op de solar. De WIFI is sterk genoeg voor mijn Gambian phone, mijn Hollandse mobiel én voor de laptop en dat allemaal tegelijkertijd. In de woonkamer staat een grote flatscreen TV met sattelietontvanger. Alles kan en mag gebruikt worden. Ik heb een uitgebreide uitleg gehad hoe ik zelf kan switchen van NAWEC stroom naar SOLAR stroom en hoe ik de pomp voor het water kan switchen mocht deze uitvallen. Er is ook nog een andere pomp. De afstand naar Senegambia valt mee. Het is geen loopafstand maar Karafa is altijd in de buurt met zijn taxi, so no problem!!!

De eerste avond genoten van de bolognese en een bacootje. Koffers uitpakken en mijn Walk-inn closet ingericht. Van thuis een overlevingspakketje meegekregen en dit netjes in de grote koelkast in de keuken gelegd. Ik heb geen koelkast op de kamer maar dit is ook prima. Ik had nog wat extra worsten gekocht, ze zijn beter en goedkoper dan hier. Ik had alles in het koffer gepakt want dat is makkelijker meenemen. Maar toen ik alles ingepakt had zag ik dat ik nog één zakje met worst vergeten was, dan maar in de handbagage want het koffer zat al aan de maximum kilo's. Ik was mijn handbagage aan het uitpakken en kwam ook het zakje met worst tegen. Er zat een grote sticker op: met gratis worstmesje. En er zat inderdaad een mes in ter grootte van een aardappelschilmesje. Mijn handbagage was wél door de scanner gegaan op Schiphol maar niemand heeft dat gezien. Gelukkig niet want dat levert een extra controle op én het mesje moet uit de tas. Mijn mesje was ongezien in het vliegtuig gekomen. Alles op de plaats en de dag is vol. Even douchen en dan gaan slapen.

Woensdagmorgen al vroeg weer wakker en naar de bakker voor een lekkere senfou met canned beef en black tea. Deze dag gebruik ik om te wennen aan de temperatuur en om de afspraken in te plannen voor de komende twee weken. Het is nu bloedheet met een temperatuur van al 25 graden om 08.00 uur in de ochtend. Dit loopt op naar 35 graden en ook in de avond blijft het minimaal 25 graden. Soms loopt het kwik op tot tegen de 40 graden. Die avond gaan eten in Evolution Bar and Restaurant. Een kennis van mij werkt daar pas en vroeg of ik daar wilde eten. Het eten was goed maar de kaart niet zo groot. De prijzen echter wel dus de volgende keer weer naar mijn vaste stek bij Yasmina. Daar betaal ik ongeveer de helft voor hetzelfde menu. Die avond o tijd naar bed want donderdag stond het 1e bezoek aan Busura en Seyoni op het programma.

Donderdag om 09.30 uur naar Busura en Seyoni. Hoofddoel was het vinden van een nieuwe verpleegkundige voor Seyoni. Het mental home in Busura ga ik later deze week naar toe. Mooi op tijd stond Mohammed met zijn 4wheel drive voor de poort van mijn house in Kotu. Yusupha opgehaald in Busumbala en om 11.00 uur waren we in Seyoni. De verpleger van de buurtpost in Darsilami zou daar zijn met de nieuwe verpleegkundige maar bij aankomst was er niemand in de medische post van Seyoni. Amie, de hulp-nurse was er wel maar zij wist van niets. Ik belde Dembo, de man in Darsilami. Zij al op ons te wachten in Darsilami i.p.v. in Seyoni. Dus op naar Darsilami en 10 minuten later zaten we in gesprek met Dembo en de nieuwe verpleegkundige in Darsilami. De verpleegkundige begint komende maandag in Seyoni, ik zal er dan zelf ook zijn. Erg blij met onze verpleegkundige want zonder hem mag de post niet open. De hulp-nurse mag niet allen in de post werken. Voldaan reden we weer terug naar Kotu. Voldaan maar ook enigszins gaar van de verzengende hitte. Onderweg nog twee verse watermeloenen gekocht. Deze zijn hier erg lekker en vooral ook zoetig en dorstlessend. De Nederlandse variant is waterig en mist het zoete. Een poosje in de koelkast en dan lekker opeten. Die avond naar Yasmina voor het diner. Ik had afgesproken met Theo en Wilma. Zij wonen ook in Oosseld en zijn voor de 1e keer in Gambia. Ze waren net terug van een 2-daagse trip naar Georgetown. Gezellig gegeten en gepraat over hun Gambia Experience. Ze gaan een aantal dagen met mij mee o.a. naar de houtsnijmarkt in Brikama, de markt in Serekunda en natuurlijk onze projecten in Busura en Naneto Seyoni. Nog even wat gedronken in één van de vele barretjes en toen Karafa gebeld om mij weer terug te brengen naar Kotu. Een koude douche (één van de vele die dag) en lekker gaan slapen

Vrijdag contact opnemen met Stichting Bouwen i.v.m. onze bouwplannen in het mental home en wat paperwork doen. In de middag naar de houtsnijmarkt in Brikama om inkopen te doen voor www.kumpara-artdesign.com en s' avonds dineren met mede-Buganala bestuurslid Cees bij Yasmina. Zaterdag nog niets gepland maar ik denk dat ik op familiebezoek ga in Lamin en voor het eerst tijdens dit verblijf een lange strandwandeling ga maken. Zondag naar de mark in Serekunda om ook weer in te kopen voor www.kumpara-artdesign.com. Op zondag is het verkeer in en uit Serekunda redelijk rustig. Door de week kost dit in én uit zeker een uur extra terwijl het qua afstand maar 20 rijden is. Maandag naar Seyoni omdat de nieuwe verpleegkundige begint met zijn werk en waarschijnlijk dinsdag of woensdag naar ons mental home met Stichting Bouwen voor de nieuwbouw van de huisvesting voor de bewoners.

Good to be back in The Smiling Coast of Africa!

Vrijdagmiddag op pad voor www.kumpara-artdesign.com. Inkopen doen op de houtsnijwerkmarkt in Brikama, is altijd leuk. Theo en Wilma gingen ook mee. In de morgen had ik nog wat paperwork gedaan. Karafa stond mooi op tijd voor de gate van Kerr Samba in Kotu Taban. Brikama is zo'n 30 minuten rijden vanaf Senegambia. Het was die middag echt bloedheet, de zon stond te stralen aan de strak blauwe lucht alsof ze dit voor de eerste keer - zo enthousiast. Karafa had in zijn taxi de free-airconditioning aangezet (ramen open) dus tijdens de rit was het lekker. Ook op de houtsnijwerkmarkt was het goed toeven, de werkplaatsen staan onder de beschutting van diverse grote bomen. Eerst naar mijn vaste handwerker Modou Sarr. Een bestelling geplaatst voor grote en kleine olifanten, volgende week vrijdag kan ik ze ophalen. Modou maakt mooi werk, levert op tijd en tegen een goede prijs. Mijn voorraad aan uiltjes, konijnen en dolfijnen was ook bijna uitgestorven. Modou had ze nu niet maar wél wanneer ik de rest op kom halen. Met Theo en Wilma de andere kramen bekeken. Ik zag op andere plaatsen nog wel de uiltjes en andere aanvullingen op mijn hout-collectie maar deze misten het karakter en de expressie die Modou aan zijn werk weet te geven. Dus rustig wachten op komende vrijdag, no problem!! Nog wel sleutelhangers besteld want deze heeft Modou niet. Ik had een aantal opdrachten via de webshop gekregen. Daarvan wat foto's gemaakt. Deze ga ik, met een prijsindicatie van de opdrachtgever sturen. Wanneer deze akkoord gaat dan ga ik verder handelen. Voldaan weer terug naar Holtus Kunda in Kotu. Een koude douche, een lekker groot stuk koude watermeloen en daarna time for siësta. Die avond gezellig gedineerd bij Yasmina samen met Cees, mede-bestuurslid van Stichting Buganala (De scholenstichting waar ik ook bestuurslid van ben: www.buganala.nu) Zaterdag 17 november komen nog 3 bestuursleden van deze stichting naar Gambia. We hebben even gekeken naar het programma van dat bezoek en wat ervaringen uitgewisseld. Terug naar Kerr Samba in Kotu Taban en nog even een koude douche en dan naar bed. Het is ook in de avond nog erg warm. Om 20.00 uur gaf mij telefoon aan: Kotu 32 graden, gevoelstemperatuur 36 graden. Ik heb de ventilator bijna dag en nacht aan. Ik heb ook airconditioning op de kamer maar ik gebruik deze niet, heb slechte ervaringen met airco at night. Het ritme is s 'nachts: 1 á 2 uur slapen, even wat drinken, een koude douche en weer slapen.

Zaterdag een rustige dag. Ik zou naar Lamin gaan voor een familiebezoek maar dit kon niet doorgaan. Doorgeschoven naar volgende week zaterdag omdat dan de hele familie thuis is. Dus onverwacht een vrij ochtend. Die ochtend was het redelijk koel dus wat langer op bed blijven liggen en achterstallige slaap-uren ingehaald. Direct na de middag een lunch op Senegambia en daarna het strand op voor een lange wandeling. Het was langs het water behoorlijk warm maar de wind compenseerde dat weer. Na een paar uur lopen was ik rond 18.00 uur weer op Senegambia. Ik begon al trek te krijgen, oceaanlucht maakt hongerig. Ik kon twee dingen doen, terug naar mijn appartement en later eten óf kiezen voor een early dinner. De keus viel op dat laatste en even later zat ik aan een baco-on-ice bij Yasmina en bladerde ik door hun menukaart. Een fish-yassa, daar had ik zin. Het was nog rustig op het terras en op de flatscreen waren de hoogtepunten te zien van de Engelse en Italiaanse voetbalcompetities. Al 'genietend' van het voetbal en genietend van de fish yassa heb ik daar een paar uurtjes gezeten. Redelijk op tijd was ik weer thuis. Ik had tot zover de rapportages al gereed dus geen werk meer die avond. Ik heb mij echter niet verveeld. Ik heb een heel goede WIFI in het appartement. Dat is erg fijn want ik heb haast geen belkosten en internetkosten al bijna helemaal niet. Ik kan mijn Nederlandse mobiel qua whatsapp en email blijven gebruiken én wat ook heel lekker is: mijn Spotify via the Dutch Mobile. Ik heb een wereldontvanger maar kan alleen maar lokale zenders ontvangen. Voor iets van muziek op de achtergrond is dat leuk maar niet echt opbeurend. Mijn eigen Spotify hier is een luxe dat realiseer ik mij wel maar wel erg fijn! Naast Spotify kan ik op mijn laptop ook mijn Netflix account gebruiken, de WIFI is dus echt goed. Kreeg via de email van Netflix een tip over een nieuwe film: Outlaw King. Ging over de Middeleeuwen en strijd tussen de Schotten en de Engelsen. Redelijk bloederig in beeld gebracht maar wel een mooie film om te zien. De film duurde circa 2,5 uur. Na afloop van de film zat er nog net genoeg stroom in de laptop en waren mijn ogen nog net genoeg open om de laptop aan het infuus te leggen, tanden te poetsen en het bed in te rollen. Rollen is niet echt het juiste woord. Het bed is groot en dat is fijn maar het bed is ook erg hoog, iets hoger dan bevallingshoogte. Dus een aanloopje nemen en dan in bed rollen.

Zondag naar de markt in Serekunda om inkopen te doen voor www.kumpara-artdesign.com. De jurken vlogen dit jaar als warme broodjes over de toonbank, ik heb er welgeteld nog één. Dus ook hier is aanvulling nodig. Theo en Wilma gingen ook weer mee en onder de goede begeleiding van Karafa de markt op. Karafa weet de weg en spreekt ook alle talen. Want tijdens onderhandelingen gaan de handelaars wel eens onderling in mandinka of wollof praten. Mijn kennis van deze twee talen blijft steken bij nanga deff of jerrejeff (hoe gaat het en dankjewel) niet echt genoeg om goed te kunnen onderhandelen. Eerst naar mijn vaste kraam voor de jurken. Een mooie collectie uitgezocht en nu onderhandelen. De prijs lag weer een stuk hoger dan in mei jl. Price go up all the time is het excuus. Dat snap ik maar een up of the price van meer dan 50% leek mij erg waarschijnlijk. Een poosje onderhandeld, weglopen, bedenkelijk kijken, discussiëren, overleggen met Karafa, toch uiteindelijk een deal. We wilden verder lopen met de tas vol jurken toen de baas van de shop ons aanhield en zei dat de prijs niet goed was, te laag dus. Ik had een overeenkomst met één van zijn verkopers maar dat was volgens de boss niet goed, de verkoper had zich vergist. Dat leek mij sterk want de prijs lag nog zo'n 10% boven die van afgelopen mei. Dus weer heen en weer praten, boos kijken, jurken terug geven en geld terug eisen. Toch uiteindelijk de jurken mee gekregen voor de afgesproken prijs. Was hier niet blij mee want ik koop hier veel tegen een goede prijs maar ze worden steeds moeilijker in de onderhandelingen. Karafa was ook niet blij met deze gang van zaken: Next time we go to another shop, they are getting greedy. Dit waren zijn woorden toen we verder de markt opliepen. Karafa liet ons daarna de hele mark van Serekunda zien. Ik had Theo en Wilma hier echt niet rond kunnen leiden want ik verdwaal hier nog steeds. Het is groot en alles lijkt op elkaar dus erg blij met de hulp van Karafa. Na afloop een lekker koud pilsje bij Yasmina om het stof weg te spoelen en daarna time for siësta again! Die avond een Thai-Chicken with Rice bij Yasmina en vroeg naar bed want maandag naar Seyoni voor de 1e werkdag van onze nieuwe nurse mr. Modou Lamin Toury.

Maandagmorgen vroeg op de been want vanaf 09.00 uur is Modou op de Health Post in Seyoni. Ik had met hem afgesproken dat ik er om 10.00 uur zou zijn dus dat betekent om 08.30 uur in de 4-wheel van Mohammed. Theo en Wilma gingen ook mee. Op tijd een ontbijtjes gehaald bij één van de local shopjes in de buurt. Een flesje water in de tas en op weg naar Naneto Seyoni. Theo en Wilma opgepikt op Senegambia en Yusupha in Busumbala. Afgelopen donderdag hadden we de contracten met Modou al getekend, vandaag de werkafspraken en de begeleiding op zijn 1e werkdag. Een rondleiding gemaakt door de Health Post en Modou heeft kennis gemaakt met assistant nurse Amie. Amie werkt er al vele jaren maar mag de post niet meer alleen draaien sinds we erkend zijn door de overheid. Zij heeft veel ervaring maar niet de juiste papieren. Vandaar dat Modou er nu is en ze gaan samen de post runnen. Het contract met Amie moest ook nog getekend worden. Tijdens de gesprekken over werkzaamheden heeft Theo de nieuwe tafels in elkaar gezet. Deze waren er in mei al maar vanwege gebrek aan gereedschap nog steeds niet geïnstalleerd. Stichting Bouwen is in Seyoni bezig met het opknappen van de school en bouw van toiletten in opdracht van Stichting Buganala. Van hen gereedschap geleend en de tafels staan nu schoon en wel op de plaats. Dank aan Wilma voor het maken van de vele foto's. Voldaan keerden we terug in Senegambia. Die avond niet meer weggeweest. Ik was enigszins bevangen geraakt door de hitte dus koud afdouchen en op bed. Wat kleins gegeten en veel gedronken (geen baco maar water, thee en juice).

Dinsdagmorgen voelde de temperatuur buiten én mijn eigen temperatuur een stuk beter aan. Een dagje om verslagen te maken, een beetje Oost Gelre werk doen en verder relaxen. Maarten van Stichting Bouwen belde om te zeggen dat hij woensdagmorgen in Seyoni zal zijn. En met mij dan naar Busura kan gaan om de bouwplannen te bespreken. Nog lekker langs het strand gelopen. De temperatuur is gedaald naar iets betere waarden, dus mooi uitgewaaid. Die avond naar Yasmina for dinner en het smaakte nu weer!!

Woensdag de afspraak met Maarten van Stichting Bouwen. Hij was al in Seyoni vanwege de bouwactiviteiten voor Stichting Buganala. Dus eerst naar Seyoni, kan ik meteen even kijken hoe het met Modou gaat op de Health Post. We kwamen aanrijden het terrein van de Health Post en School en het eerste dat mij opviel is dat de Post nog niet open was. Amie wist ook niet wat er aan de hand was en Modou was er niet. Modou gebeld maar hij nam niet op. Via Dembo hoorden wij dat hij niet meer komt. Reden is onduidelijk maar vermoedelijk omdat wij hem gevraagd hebben om zijn papieren te laten zien. Deze zullen dan wel niet op orde zijn, hij had er waarschijnlijk op gerekend dat we er niet om zouden vragen. We kunnen controle krijgen van de overheid en dat moet alles op orde zijn anders gaat de post dicht, vandaar de vraag om de papieren. En wat nu? Op maandag contracten getekend en afspraken gemaakt en nu al weer zonder nurse. Gelukkig was Dembo van Darsilami Health Post erg behulpzaam en had een vervanger gevonden. Dus naar Darsilami om met de nieuwe nurse te praten. Ze kon gelukkig de volgende dag al beginnen. Dus met de nieuwe nurse (mrs. Fatou Badjie) en Dembo terug naar Seyoni voor een rondleiding in de Health Post. Afspraken gemaakt en ze kon al meteen beginnen. Maandag gaan we het e.e.a. formeel beklinken. Mrs. Badjie woont in Busura op loopafstand van de Health Post en ze kent Amie goed. Ze kent de gemeenschap van Seyoni ook goed dus na de dip om het niet verschijnen van Modou, gingen toch met een heel positief gevoel terug. Tussendoor was ik met Maarten naar het mental home gegaan om ter plekke te bekijken wat kan qua bouwplannen. Maarten maakt een schets en werkt de plannen verder uit. Met deze (ook financiële) bouwplannen kan ik rond om geld in te zamelen. Ik kan niet inschatten hoeveel geld het gaat kosten maar het zal veel zijn. En het is zo nodig! De hutten zakken in elkaar, de patiënten komen niet meer, ze lopen rond in de omgeving van het dorp. Geen behandeling, geen kans op een menswaardig bestaan in de samenleving. Dit moet niet kunnen, de goede huisvesting is essentieel voor een goede behandeling!!

Moe en voldaan terug in Holtus Kunda in Kotu Taban. A nice dinner at Yasmina and a nice sleep later.

Donderdag wat paperwork en verslagen Ook nog naar de Senegambia Craftmarket om inkopen te doen. Vrijdag houtsnijmarkt Brikama, de bestellingen ophalen en nog wat andere inkopen doen. Zaterdagmorgen naar Lamin op familiebezoek, zaterdagmiddag komen 3 medebestuursleden van Stichting Buganala aan op de luchthaven van Banjul. Zondag en maandag werk voor Buganala naast het werk op maandag op de Health Post. Maandagavond koffers inpakken en dinsdag al weer terug!

TIME FLIES WHEN YOU ARE HAVING FUN (OR ENOUGH WORK)